W cieniu niewidzialnych smoków

O dziwnej małej dziewczynce, straconym dzieciństwie i znalezieniu drogi do siebie.

Tę książkę można przeczytać w jeden wieczór, ale wciąż rozłożyłem ją na kilka dni. Chciałem, żeby moje emocje opadły po każdym przeczytanym rozdziale. Chciałam mieć czas na zastanowienie się nad losem bohatera, ale także losy klientów moich dzieci, ale nie mniej o życiorysach rodziców, którzy prowadzą do nas swoje dzieci.
„Dziewczyna” z tej książki uderzyła mnie tak głęboko, że nawet niektóre jej fragmenty konsultowałam z kolegami lub dzieliłam się nimi z mężem.
Ta historia jest głęboka, poruszająca, trudna i bolesna, ale też pełna nadziei i determinacji do zmiany. Jednak historia jest przede wszystkim ponadczasowa, bo choć okres totalitaryzmu już minął, podobne historie dzieją się w domach i blokach… w pokojach dziecięcych… dzień w dzień.

Na zewnątrz normalna rodzina – rodzice z wyższym wykształceniem, dwoje dzieci, stosunki majątkowe odpowiednie do czasów totalitaryzmu. Tylko „mała dziewczynka” ciągle sprawia problemy. Jednak ona sama przedstawia czytelnikowi zupełnie inny pogląd: widok dziecka, które za wszelką cenę nie może być dłużnikiem matki, którego nieprzewidywalne nastroje matki i manipulacyjne, często bezduszne, podstępne zachowania, niszczą jego pewność siebie i wiarę w innych skazuje go na samotność i niebezpieczeństwo.
Autentyczna historia, o której nie wybieramy rodziców i dzieciństwo może nie zawsze być harmonijna, ale mimo to wola, odwaga i serce mogą prowadzić nas w dorosłości, z życiem w naszych rękach.